باغ گیلاس

        با اقتباس از نمایشی به همین نام یه قرص سفید خوردم        میخواستم خودم رو بکشم میگفتن یه هیولا توی سرشه      میخواستم روز تولدم یادم بره یه روز بلند جیغ زدم              اما کسی نفهمید توی دستام یه تفنگ بود        بوی خون میداد اما کسی ندید روزای بی خوابی شروع شده            اتاقم پره از سیگارای نیمه سوخته خوابام مثل یه کابوسه                   همیشه ترسناکه تصویر اون چراغ قرمز چرا هر روز تصویر لعنتیش                 واسم داره تکرار میشه چرا بوی گند دهن حتی خیالش                 از سرم نمیره زندگی ما پر از عادت و زخمه                 خاصیتشه... هممون وصلیم به چراغ قرمز نمیخوام دیگه بخوابم                             من به کسی اعتقاد ندارم زندگی پر از نکبته                              ظلمت ظلمت احساس ارامشه خوابام مثل کابوسن                           من میخوام این حادثه رو فراموش کنم یه جورایی رقص مرگه  این زندگی  پراز تلخی و حادثه است این زندگی مرده ها میرقصن منم میخوام برقصم                 من به جنون رسیدم حالا دو تفنگ و یه دست خونی دارم باغ گیلاس...

تو چشات پر از جنونه       تو نگات حس خیانته هیچ وقت تو این نگاه        من عشقی ندیدم نمیدونم اصلا چی شد          یک دفعه عاشقت شدم ببین سخت بود                 موندن با تو سخت بود کنارتو            عاشقی با تو این همه دیوونه بازی        این همه بد اخلاقی با منی که عاشقت بودم       منی که تا پای جون به نگاهت سوختم بخون از قصه جدایی             گوش کن به قصه تنهایی کاش میدونستم  دیگه             کلاغه به خونش نمیرسه دیگه اینبار هیچ               عشقی بین ما نمی مونه باشه برو ولی بدون              کنارهرکی هستی فقط ارزومه خوشبخت شی حالا من تنها توی اتاق        با دود سیگار میخوابم و کابوس تو             میاد جلو چشمام چرا از ذهنم پاک نمیشی       میخوام فراموشت کنم دوست ندارم دیگه                لحظه هامو با کسی قسمت کنم  باغ گیلاس...

چه لحظه ای بود    لحظه با تو موندن چه دنیایی بود         دنیای با تو بودن همش تو خیالم        فکر به تو رسیدنم عشق تو از سرم نمیره        من به تو دل سپردم چه لحظه ای بود            لحظه دیدار من وتو تصورش سخته                     عشق من وتو چه لحظه ای بود                    عاشق شدن تو نگاهت چه رویایی بود              سرسپردن به عشق پاکت   دارم واسه تو دل           میبازم به این زندگی نمیخوام هیچ رویایی        واسه تو محال باشه کجایی باغ گیلاس...

سلام بر غزلواره این نشانه ها   نگاهی به مشکوک ترین سایه ها تو مثل ستاره در اسمان این شب میدرخشی تو تنهایی مرا   با نگاه خندانت پر میکنی تو خورشیدی که   هیچ وقت خاموش نمیشوی تو مثل بال پروازی    در اوج شک وتردید تو پر از دلخوشی        گاهی هم تهدید تسلیم تقدیری اما         اینبار هیچ گلوله ای حریفت نیست حتی گلوله سربی اسمان تنهایی من   با تو بارانی میشود ابرهایش میبارند       و عشق به من میخندد باغ گیلاس...

صدای تیک تیک ساعت     صدای نفس های خسته ات این پاها دیگه نای رفتن نداره   این نگاه دیگه عاشقی ازش نمیباره من قانون عشق رو شکستم     من به اخرین نامه ات نگاه نکردم صدای ساز و تلخی قهوه       شده تنها مرحم این دل شکسته تو کجایی که ببینی                زندگیم بی تو چه پوچه صدای تیک تیک ساعت             صدای نفس های خسته ات این پاها دیگه نای رفتن نداره        این دلم دیگه انگار از زندگی سیره نمیدونم تو بازی زندگی               به چه راهی میگریزم سرنوشت دست خودمونه                 اما گاهی با تقدیر میجنگیم باغ گیلاس...

ذره ذره اب میشوم     در خیال تو پرسه میزنم کجایی که ببینی بی تو    من چقدر دلتنگم نیستی تا ببینی غم         غربت تموم وجودمو گرفته نمیتونم دیگه منتظر بمونم    حالا قهوه رو به تنهایی مینوشم تو برنگشتی به این خونه        تا نگام با چشات اشنا شه حالا دیگه مرحم این دل خسته    قرص خواب اور و ترانه غم انگیزه دود سیگار- صدای دلنشین اوازه    نگام خیره به موجای خشمگینه کاشکی تو بودی کنارم           حس میکردم طعم عاشقی رو کاشکی اینجا بمونی              تا رویایی بشه این دیدار من و تو نمیدونم نگام کی                 از این ساعت برداشته میشه از این دقایق شومی              که داره بی تو میگذره میخوام فرار کنم اما انگار             نمیشه- نیستی کنارم باغ گیلاس...

تو رویای تو گم شدم     تو اسمون خیالت پر زدم مثل یه پرنده شوق پرواز داشتم   به تو رسیدن رو رویا نمیدونستم نگاهی به این تقویم میکنم          روز دیدار ما نزدیکه فنجون قهوه ام تلخه                  ولی با لبخند تو شیرین میشه اگه اون شب بارونی                 زیر چتر نگاهت گم نمیشدم شاید مثل شعله اتیش                 به پای عشقت نمی سوختم پر از تردید و دلداگی ام              من با تو عشق رو فهمیدم تو رویای تو گم شدم                  تو اسمون خیالت پر زدم به تو رسیدن واسم محال نیست           میدونم سخته اما خیالی نیست میدونم زندگی یه قماره                بعضی وقتا هدفمون مبهمه بعضی وقتا به تقدیر میخندیم          اما گاهی از زندگی سیرمیشیم     باغ گیلاس...

نمیدانم نمیدانم      تو در کدام سو طلوع میکنی و من به شوق دیدار    تو پرواز میکنم نمیدانم تانگوی تک نفره    چه فرقی دارد با رقص یک دیوانه تنها میدانم حتی اگر هوا هم ابری باشد    من زیر چتر تو هستم میدانم اگر تو باشی   در این خانه     اینجا نورانی میشود میدانم عشق یک        بازی جنون است گاهی دلت به           سوی رسیدن میرود و گاهی هم              دل تو میشکند از انکه دلداده ای و     بوسه ای به تو نداده است کاش امشب با              نگاه تو مست میشدم کاش نمایش تردید را           با تو تماشا میکردم چه صحنه جذابی است         وقتی زیر باران تو میدوی من در تعقیب تو                 به خیابان ها میروم بگذار خیس شوم                 بگذار مریض شوم عشق گاهی مرض است           بگذار عاشق باشم    باغ گیلاس...

سرده چشام       سرده دستات پراز بغضه نگام   پر از دلتنگیم واسه نگات تو نیستی اینجا        و هرشب با خیالت میگذره هرشبم کابوسه         مثل یه پرنده که منتظر مرگه من چشام خیره به ساعت      تو نگاهت دور از من برگرد به این خونه               اینجا بی تو سوت و کوره نمیتونم عادت کنم به این خونه وقتی که نشونی از تو توش نباشه چه جوری بهت بگم دوستت دارم    ببین من مثل مجنون عاشقتم          باغ گیلاس...

سرده این زمستون پر از بارون          دارم خیس میشم بدون تو زیر ناودون چه سخته تنهایی بدون تو                  هرشبم کابوسه...چون نیستم کنار تو داره رد میشه فصل عاشقی                بمون با من تا حس کنم عاشقی دارم یخ میزنم اینجا                          انگار یه عمره رفتم به رویا نمیخوام دیگه منتظر بمونم                      کجایی که عکساتو سوزوندم رویای خیس من تعبیر نشد                     دیگه تو خاطراتم نشونی از تو نبود ساعتا خوابن اما من بیدارم انگار                 بیابرگرد به قلبم... میبخشمت این بار باغ گیلاس...

 تو ساحل عمیق چشمات     توی حریم گرمای دستات عروب یک ستاره عشق       این دل شکسته پر غرور چرا تنهایی- چرا دوری          بی تو شکستم از صبوری تو خیال مبهم خودم                   هنوز ذهنت خاطره میسازه از دلم هنوز که هنوزه                  جای خالیت روی نیمکت حس میشه هنوز اون روز ابری              با نگاهتو و یک گل یاسمن یادم نرفته احساس عاشقی من                        لبخند بی حد و مرز تو تصورش چه  سخته                     دوری از خیال تو باغ گیلاس...